Şehzade Murat’ın küçük kardeşinin sünneti için hazırlıkları 1 yıl süren şenliğin ilk günüdür. Ama Şehzade, sarayda bulunamaz Küçüklüğünden beri merak ettiği şenlikleri bizzat içerden, halktan birisi olarak izlemek istediğinden bahseden bir mektup bırakarak gitmiştir.. Sünnet gününe yakın dönecektir. Aynı zamanlamayla, yurtdışından, şenlikte gösteri yapmak için gelen İtalyan grubun elemanlarından bir kızla tanışır. Sonrasında aynı kızın, kılık değiştirmesi ve bir oğlan çocuğu olarak şenliğe dahil oluşunu izleriz. İkisi de kendisi olarak değil bir başkası olarak şenliklere katılacaklardır. Saraydaki bazı çıkar hesabı yapanlar, Şehzade’nin korumasız biçimde dışarıda olmasını fırsat bilip peşine düşerler. Bunu isteyenlerden birisi Cüce Ragıp diğeri ise kendi küçük oğlunun başa geçmesini isteyen ve böylece güç sahibi olmayı bekleyen Canfeda Sultan’dır. Sultan, oğlunun bu haşarılıklarına, şımarıklıklarına ve de hesapsız davranışlarına alışıktır ve durumu pek ciddiye almaz. Nitekim bu da, sünnet gibi bir erişkenlik gösterisidir, gittiği gibi gelmeyi de becermesi gerektiğini düşünür. Şehzade ve Kız/oğlan, iki kere yakalanır ve ikisinde de Cüce Ragıp ve adamlarının ellerinden kurtulurlar. Bu vesileyle, şenliklerin tüm güzel yanları görünür, yaşanır. Sultan’ın baştan beri şenlik içinde olmasını istediği ve olduramadığı Opera gösterisi/konseri İtalyan kızın bir sürprizi ile üstelik mehter eşliğinde gerçekleşir. Sonuçta, Şehzade saraya döner, kız da ülkesine.. Cüce Ragıp ve adamları yakalanır-affedilir ama ülkeden sürülür; Canfeda Sultan da affedilir ve saraydan uzaklaştırılır.. Şehzade ve Beatrice, ilk karşılaştıkları yerde vedalaşırlar. Burada anlaşılır ki, kız da bir prensestir ve aynı Şehzade gibi Şenlik’i, Türkler’i ve de İstanbul’u merak ederek gelmiştir. Bir sonraki ziyaret belli ki İtalya’ya ama kızın deyimiyle “ordusuz” olacaktır.