Güneydoğu Anadolu’nun karlı ve ıssız yolları… Günümüz… Yaşlı bir mülteci olan MUSA, karısının cenazesini ülkesine götürüp defnetmek niyetindedir. Çünkü ölmeden önce karısına bu sözü vermiştir. Bırakacak kimsesi olmadığı için torunu HALİME’yi de yanına almak zorunda kalır. Halime yaşadığı vahşetten dolayı konuşma yetisini kaybetmiş küçük bir kızdır. Musa yeterli parası olmadığı için bu yolculuğu otostopla halletmek ister fakat yolda kalırlar. Otobüsler ve kamyonlar tabutla gezen bu iki mülteciyi araçlarına almak istemez. Yola mecburen yayan devam etmek zorunda kalırlar. Fakat tabut sürüklenmelere ve yol koşullarına daha fazla dayanamaz. Zamanla çatlamaya ve kırılmaya başlar. Bundan sonrası için cenazeyi bir karton kutu ile taşımak zorunda kalacaklardır. Savaşın halen hüküm sürdüğü topraklara geri dönmek istemeyen Halime ve özlemini çektiği ülkesine bir an önce kavuşmak arzusuyla yanıp tutuşan Musa… Ve her ikisinin de ortak sevgi bağı olan merhum… Yolculukları boyunca hayata tutunma çabaları ve bu cenazeyi taşıma gayretleri, aralarındaki buzun zamanla erimesine neden olacak ve birbirlerine daha sıkı bağlanmalarını sağlayacaktır.