Kuzeyin karla örtülü, sınır hattındaki bir dağ köyünde hayat sessizlikle örülüdür. Bedirhan, diplomasına rağmen işsiz kalmış, ailesini çobanlık yaparak geçindirmeye çalışan genç bir adamdır. Karısı Susika, yıllar önce yaşadığı bir travmanın ardından suskunluğa gömülmüş, konuşmayı bırakmıştır. Küçük kızları Zelal, annesinin sesi yerine gözlerinden ve kalbinden öğrenir; onun sessizliğini umutla doldurmaya çalışır. Köyün erkekleri ise başka bir sessizliği paylaşır: sınırın öte tarafıyla yapılan kaçakçılığın ölümcül gerçeği. Bedirhan’ın kardeşi Abdo, mayınlı arazilerden geçerek yaşamı riske atar. Her adımda ölümle yaşam arasında yürürken, dağların tek tanıklığında insanın sınırlarla kurduğu trajik ilişkiyi görünür kılar. Yoğun kar, tipiler, kurt ulumaları ve gaz lambasının titrek ışığında geçen hayat, yalnızca doğanın değil, devletin de baskısıyla kuşatılmıştır. İnsanlar hayatta kalmak için kendi sessizliklerini ve dirençlerini taşırlar. Film, dağların sertliğini bir metafora dönüştürerek; aile bağlarını, sessizliğin ağırlığını ve umutla direniş arasındaki ince çizgiyi işler. İnsanların tanıklığının olmadığı bu coğrafyada, olan bitene yalnızca dağlar şahitlik eder.